Familie
De meidoorn hoort tot de Rosaceae (rozenfamilie). Dit is een grote en diverse plantenfamilie. Planten (bomen, struiken en kruiden) uit deze familie hebben verspreid staande bladeren, meerzijdig symmetrische bloemen en 4 of 5 kroon- en kelkbladeren (de kroonbladeren zijn de gekleurde bloemblaadjes, de kelkbladeren zijn de doorgaans groene blaadjes daar direct onder). Overige kenmerken zijn zeer variabel binnen deze familie.
Tot de rozenfamilie behoren, naast de mei- en sleedoorn, onder andere de appel (Malus sylvestris), peer (Pyrus communis) , zoete kers (Prunus avium), vogelkers (Prunus padus), Amerikaanse vogelkers (Prunus serotina, ook wel bospest genoemd), duinroos (Rosa spinosissima), bosbraam (rubus fructicosus, veel (onder)soorten), framboos (Rubus idaeus), zilverschoon (Potentilla anserina) en bosaardbei (Fragaria vesca).
Kenmerken van de meidoorn
Hij heeft een bruine stam en takken. Het blad van de meidoorn is groen, vrij klein en bevat inkepingen in het blad, daarover meer bij verschillen. De schors is eerst glad, maar wordt al snel ruw en barst. De witte bloemen zijn veelvuldig in de meidoorn aanwezig. Ze zijn vrij groot en dus goed zichtbaar, waardoor de meidoorn tijdens de bloeiperiode er wit uit ziet.
Groeiplaats
Het is een struik of boom die veel in het struweel en in de bosrand gevonden wordt. In open bossen kan de meidoorn ook groeien. Daarnaast wordt hij van oudsher gebruikt als veekering; hij is goed te snoeien, waardoor je er een heg van kan maken. Omdat hij prikt, wordt hij niet gegeten door het vee. Een uitzondering hierop vormen de zaailingen als die net boven de grond uit komen. Die hebben nog geen doorns en worden dus wel gegeten. De meidoorn heeft een voorkeur voor vochtige, matig voedselrijke grond, maar hij kan bijna overal groeien.
Verschillen
De verschillen tussen de eenstijlige en de tweestijlige meidoorn zijn zeer beperkt. De eenstijlige meidoorn heeft, zoals de naam al zegt 1 stijl. De tweestijlige heeft er 2 of 3 (wisselt). De stijl in een bloem is echter erg klein en dit verschil is alleen tijdens de bloeiperiode te zien.
Ik kijk zelf naar de insnede of inkeping in de bladeren. Die is bij de eenstijlige een stuk groter dan bij de tweestijlige meidoorn.
Gezondheidstoepassingen meidoorn
Vroeger lang geleden was de meidoorn verbonden met vruchtbaarheidsrituelen als symbool van vernieuwing van de natuur. Zo vierde mensen vroeger het ‘meifeest’. De meidoorn was een symbool van hoop, maar ook van de dood. De hoop symboliseerde zich in het gebruik van meidoornbloesem in bruidsboeketten. De Engelsen wilden niks te maken hebben met meidoorn, ze zagen het als een voorspeller van de dood.
Dat de inhoudsstoffen van de meidoorn versterkend zijn voor het hart werd pas echt goed bekend aan het begin van de 19e eeuw. Tegenwoordig is gebleken uit dubbelblind placebo-gecontroleerd onderzoek dat de meidoorn na 6 weken een verbetering van de klachten geeft bij verminderde doorbloeding van de kransslagaders .
De eigenschappen van de bloeiende toppen
- Ondersteuning van de hartfunctie, vermeerdert de samentrekking van de hartspier
- Verwijdt de kransslagaders, hierdoor ontstaat er een betere doorbloeding van de hartspier
- Hartbeschermend
- Antioxidant voor de vaatwand
- Verwijdt en verhoogt de doorbloeding van de perifere en hersenbloedvaten
- Bloeddrukverlagend
- Krampwerend
- Hartslagstabiliserend, vertraagt de hartslag
- Slaapbevorderend
Kan ingezet worden bij
- Milde vorm van hartzwakte
- Herstel van de verzwakte hartspier na een hartinfarct
- Aandoeningen van de kransslagaders
- Hartkramp
- Etalagebeen
- Ziekte van Raynaud aderwandontsteking
- Winterhanden en -voeten
- Oorsuizingen
- Hoofdpijn door spasmen
- Hoge bloeddruk
- Goedaardige hartritmestoornissen , hartkloppingen door te snelle hartslag
- Matige slaapstoornissen, veelvuldig wakker worden door spanning
Wil je meidoorn gebruiken? Vraag dan altijd eerst advies aan een deskundige. Kruiden kunnen altijd interacties hebben met medicatie en zijn som niet aan te bevelen bij ziekte, zwangerschap en borstvoeding.
